Spirometers

Een spirometer is een medisch toestel waarmee men de functie van de longen en de luchtwegen kan meten.

Er bestaan verschillende testen in de spirometrie. De belangrijkste is de geforceerde vitale capaciteit (Forced Vital Capacity of FVC). Om een geforceerde vitale capaciteit uit te voeren ademt de proefpersoon zo diep mogelijk in om dan zo hard, zo snel en zo lang mogelijk uit te blazen in de spirometer. Na de volledige uitademening wordt een tweede keer ingeademd, zo snel en zo volledig mogelijk.

Het resultaat van deze spirometrie test wordt weergegeven in de flow-volume curve, de volume-tijd curve en een dertigtal parameters, waarvan de belangrijkste:

de één-seconde waarde (FEV1)
het totale uitgeblazen volume (FVC)
de piekstroom (peak expiratory flow of PEF)
de index van Tiffeneau (FEV1/FVC x100).

Het gebruik van spirometers wordt steeds meer populair omwille van het steeds vaker voorkomen van chronische luchtwegaandoeningen.

Spirometers zijn de belangrijkste diagnostische hulpmiddelen in het vaststellen van belangrijke respiratoire aandoeningen zoals astma en COPD (Chronic Obstructive Pulmonary Disease) en worden ook gebruikt in de diagnose, het bepalen van de ernst en de opvolging van andere longziektes, zoals mucoviscidose en longfibrose.

We bespreken de volgende onderwerpen: